Ντιξ, Ότο

(Otto Dix, Ούντερμχαους, Θουριγκία 1891 – Ζίνγκεν, Κωνσταντία 1969). Γερμανός ζωγράφος. θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς ζωγράφους. Αποφοίτησε από τη σχολή διακοσμητικής της Δρέσδης και μετά την πολεμική περίοδο (στην οποία ανήκει μια σειρά περίφημων σχεδίων), έλαβε μέρος στην κίνηση της σετσεσιόν. Αργότερα ίδρυσε μαζί με άλλους την ομάδα της Νέας αντικειμενικότητας και συνδέθηκε έτσι με τη μεγάλη παράδοση των Γερμανών και Φλαμανδών ζωγράφων του 15ου και 16ου αι. Το 1925 στο Μανχάιμ η κριτική άρχισε να ενδιαφέρεται για το έργο του. Τη φήμη του στερέωσαν οι πολυάριθμες μεταγενέστερες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Αργότερα του προσφέρθηκε μια έδρα στην ακαδημία της Δρέσδης που κράτησε ως την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ. Ο ναζισμός τον θεώρησε «καλλιτέχνη της παρακμής» και τα έργα του κατασχέθηκαν και διασκορπίστηκαν. Από το τέλος του πολέμου επανέλαβε με νέα ορμή την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Ο ρεαλισμός του, με το κοινωνικό του περιεχόμενο και τη μοντέρνα μορφή, επηρέασε πολλούς νέους, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Από τα πιο φημισμένα έργα του είναι οι πολυάριθμες προσωπογραφίες και το «Τρίπτυχο του πολέμου» (Πινακοθήκη Δρέσδης). «Σύλβια φον Χάρντεν» (1926). Ο Ντιξ θεωρείται σημαντικός Γερμανός ζωγράφος του 20ού αιώνα και επηρέασε πολλούς νέους ζωγράφους (Παρίσι, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης).